To read the English version please go to The Daughters of Kea and Ayia Irini/ Οι Κόρες της Κέας και η Αγία Ειρήνη

Προς τους επισκέπτες του blog,

Ξεκίνησα το urban travel tales το Μάιο του 2012. Με ενέπνευσε ο συνδυασμός του ταξιδιού που ξετυλίγει  ιστορίες και εικόνες, σε συνδυασμό με τον πλούτο της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και την Προστασία του Περιβάλλοντος. 
Το blog έχει βραβευτεί 3 φορές – βλέπε : blog pages, ‘Awards’.

Τα κείμενα μου  – αποτέλεσμα ενδελεχούς έρευνας και προσωπικής εμπειρίας – πρωτοεμφανίζονται εδώ, με δική μου επιμέλεια στις δυο γλώσσες Ελ/Αγ.  Οι φωτογραφίες μου από κάμερα ή κινητό. 

Η προσέγγιση είναι η ταξιδιωτική περιπλάνηση – εξερεύνηση, η γνωριμία με τον τόπο, σε αντιδιαστολή με τον τουριστικό και αλόγιστο καταναλωτισμό.  

Πάντα αναφέρω την πηγή αν πρόκειται για δάνειο απόσπασμα ή φωτογραφία.

Οποιαδήποτε αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή περιεχομένου του blog urban travel tales καλύπτεται από copyright.

Καλή περιήγηση! 

 Λίζα Σαμλόγλου 

2013 © Copyright. All rights reserved

αρχική ανάρτηση 1 Οκτωβρίου 2013,  αναθεώρηση Αύγουστο 2024 

Εντυπώσεις και φωτογραφίες από την επίσκεψη μου στο Μουσείο  

Επισκέπτομαι το Αρχαιολογικό Μουσείο της Κέας μια δροσερή μέρα του Ιουλίου. Το αεράκι μπαίνει από τα ανοιχτά παράθυρα και αναδεύει σκιές που κολυμπούν στο γαλάζιο των τοίχων, ενώ ένα παραθυρόφυλλο κτυπάει με σταθερό ρυθμό. Είμαι η μοναδική επισκέπτρια, εκτός από ένα νεαρό που περνάει σιωπηλά, και εξαφανίζεται.

Είτε στέκουν είτε χορεύουν οι Κόρες της Κέας είναι στητές γυναικείες φιγούρες. Οι αντανακλάσεις τους στις βιτρίνες μοιάζουν μακρύτερες, καθώς οι φούστες τους ακουμπάνε στο έδαφος, επιπλέον φορούν περικόρμια. Κάποιες φέρουν βαριές γιρλάντες ή περιδέραια, ενώ τα στήθη τους βαριά, προβάλλουν από χέρια ακρωτηριασμένα σε διάφορα μήκη του μπράτσου ή στον ώμο. Τα χέρια τους, αν υπήρχαν, θα ακουμπούσαν στην περιοχή της μέσης.

Μονάχα δυο από τις γυναίκες έχουν κεφάλια στους ώμους τους, και  πρόσωπα, μάλιστα η κόμη της ψηλότερης στεφανώνει το μέτωπο και καταλήγει σε μακριά κοτσίδα στην πλάτη της, όπως και σε άλλες από τις ‘αδελφές’ της. Κάποτε ήταν χρωματισμένες.

Το κόκκινο του κεραμικού φέρνει στο νου τη γη που τις έκρυβε επί αιώνες στον αρχαιολογικό χώρο της Αγίας Ειρήνης στον όρμο του Αγίου Νικολάου Κέας.

Ο Αρχαιολογικός χώρος έχει ανοιχτεί τα τελευταία χρόνια στο κοινό και μια επίσκεψη συνοδευόμενη από πληροφόρηση, ανάγνωση ή/και ξενάγηση ζωντανεύει την αίσθηση μας για τον τόπο και την ιστορία του. 

Ο αρχαιολογικός χώρος και το εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης συγκεντρώνουν τα βλέμματα είτε καθόμαστε στα καφέ, bars και τα εστιατόρια μπροστά στη μαρίνα στο Βουρκάρι είτε σε εκείνα της  
πλησιέστερης Αγίας Ειρήνης.  

Πίσω στο Αρχαιολογικό Μουσείο στη Χώρα

Φωτογραφίζω. Κάνω να φύγω, ξαναγυρίζω, μένω ακινητοποιημένη να τις κοιτάζω. Στα πρόσωπα τους, στα χείλη των δύο από τις Κόρες της Κέας και της Αγίας Ειρήνης που εξακολουθούν να έχουν τα κεφάλια πάνω στους ώμους τους, ‘το αρχαϊκό μειδίαμα’ διασώθηκε ακέραιο.

Τα θραύσματα που βρέθηκαν στην περιοχή του ναού στον Αρχαιολογικό χώρο της Αγίας Ειρήνηςεπαρκούν για να σχηματίσουν 40 έως 50 αγάλματα. 
Στις βιτρίνες μετράω γύρω στα 12. 

Τα αγάλματα δεν μοιάζουν στο ύψος ούτε στην κατασκευή. Το ύψος τους ποικίλει από 0,60 εκ. ως το φυσικό μέγεθος γυναίκας. 
Φτιάχτηκαν την ίδια περίοδο, από τους ίδιους τεχνίτες; 

Οι Κόρες της Κέας απεικονίζουν θεότητες, ιέρειες ή αναθήματα;

Δεν είναι ξεκάθαρο αν ήταν αφιερώματα ή αποτελούσαν στοιχείο των τελετουργικών που λάμβαναν χώρα στο Ναό μέχρι την καταστροφή του γύρω στο 1450 π.Χ., στα τέλη της Yστεροκυκλαδικής II Περιόδου. 

Όποια χρήση ή πίστη κι αν υπηρέτησαν, αυτές οι γυναικείες φιγούρες που επέζησαν αξίζουν να έχουν  ένα όνομα,  οι Κόρες της Κέας.

Η Αγία Ειρήνη στον όρμο του Αγίου Νικολάου, νήσος Κέας, Ελλάδα 

Το  Αρχαιολογικό Μουσείο της Κέας στη Ιουλίδα ή  Χώρα είναι απόκτημα της δεκαετίας του ’70, ανακαινίστηκε μεταξύ 1997-2002.

Τα πήλινα αγάλματα από το ναό του προϊστορικού οικισμού της Αγίας Ειρήνης στεγάζονται στο 2ο όροφο του Αρχαιολογικού Μουσείου της Κέας. 

Πρόκειται για γυναικείες φιγούρες από συγκολλημένα θραύσματα και αποκαλύφθηκαν γύρω από την περιοχή του ναού κατά τις ανασκαφές που διεξήγαγε το Πανεπιστημίου του Cincinnati υπό τη διεύθυνση του John L. Caskey, μεταξύ 1960-1976. 

Όπως διαπιστώνεται από τα κεραμικά ευρήματα, η Κέα είχε εμπορικούς δεσμούς με την ηπειρωτική και τη νησιωτική Ελλάδα. Κι εδώ όπως και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων υπήρχαν κοιτάσματα μολύβδου και χαλκού που συνέβαλε στην ευημερία της κοινότητας. 
Μετά από μια περίοδο εγκατάλειψης στα ερείπια της πρωτοκυκλαδικής εγκατάστασης ο χώρος οικίζεται ξανά κατά τη μέση εποχή του Χαλκού (περ.2000-1900 π.χ.), οπότε και οχυρώνεται Όπως διαπιστώνεται από τα κεραμικά ευρήματα, η Κέα είχε εμπορικούς δεσμούς με την ηπειρωτική και τη νησιωτική Ελλάδα. Κι εδώ όπως και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων υπήρχαν κοιτάσματα μολύβδου και χαλκού που συνέβαλε στην ευημερία της κοινότητας. 

Μετά από μια περίοδο εγκατάλειψης στα ερείπια της πρωτοκυκλαδικής εγκατάστασης ο χώρος οικίζεται ξανά κατά τη μέση εποχή του Χαλκού (περ.2000-1900 π.χ.), οπότε και οχυρώνεται για πρώτη φορά. 

Στην ανατολική πλευρά του οικισμού της Αγίας Ειρήνης κτίζεται Ναός που δέχτηκε τροποποιήσεις για πάνω από 1000 χρόνια.

Η Ύστερη εποχή του Χαλκού (1600-1100) ήταν η πιο πλούσια φάση του οικισμού. Εκτός από την ηπειρωτική Ελλάδα, η επίδραση στην κεραμική, στο εμπόριο (τα μολύβδινα σταθμά) εντάσσουν την Κέα στο Mινωικό εμπορικό δίκτυο.

Το κεντρικό τμήμα του οικισμού καταλάμβανε Οικία Α. Kτήριο αποτελούμενο από 24 υπόγεια διαμερίσματα και 2 ορόφους σε ορισμένα του τμήματα. Τα κτήρια χώριζαν στενοί δρόμοι και από κάτω άρτιο αποχετευτικό δίκτυο. 

Ο Nαός ήταν από τα σημαντικότερα κτήρια του οικισμού με την πιο μακρόχρονη ιστορία.
Xρησιμοποιούσαν το ναό μέχρι και την Ύστερη εποχή του Χαλκού. Από ευρήματα, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε λατρεία του Διονύσου στο ναό της Κέας πριν από τη γεωμετρική εποχή.

Ο οικισμός καταστρέφεται το 1450 π.Χ. 50 χρόνια μετά την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας. Αν κι ο οικισμός δεν ανέκτησε την παλιά του δόξα, ο τόπος του ναού διατηρεί τη σημασία του και δέχεται αναθήματα και ακόμη και κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους.

Πηγές:
ΚΕΑ, Ιστορία και αρχαιότητες, Υπουργείο Πολιτισμού, Ταμείο Αρχαιολογικών πόρων και Απαλλοτριώσεων, έκδοση 2002

Αντί επιλόγου, ο Κούρος της Κέας 

Ενώ τα γυναικεία αυτά αγάλματα παραμένουν μυστηριώδη και σχετικά άγνωστα, ο Κούρος της Κέας είναι διάσημος. 

Αξιόλογο γλυπτό της αρχαϊκής περιόδου (530 π.Χ.) ο Κούρος βρέθηκε στην περιοχή της αρχαίας Κορησσού, ψηλότερα από το σημερινό οικισμό της Κορησίας (το λιμάνι). 
Εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών. Η εικόνα του ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο. 

Ο Κούρος της Κέας ταξίδεψε στην Αμερική από την άνοιξη 2013 ως το φθινόπωρο 2014.  
Αν η πληροφόρηση μου είναι σωστή, το άγαλμα συμπεριλήφθηκε στην έκθεση «Οι Έλληνες από τον Αγαμέμνονα στο Μέγα Αλέξανδρο» με564 έργα από 20 Αρχαιολογικά μουσεία ‘για την απεικόνιση του ελληνικού  προσώπου ανά τους αιώνες’ από το 6.000 π.Χ. μέχρι το 2ο π.Χ. αιώνα.

βιβλιογραφία στα Αγγλικά:
1. International Dictionary of Historic Places, Vol.3, Southern Europe, page 375 http://goo.gl/TWxCO2

2. The Temple at Ayia Irini: Mythology and Archaeology, by Robert Eisner http://grbs.library.duke.edu/article/viewFile/9541/4509

Κλείνοντας με μια φιλική υπενθύμιση:

Ανεξάρτητα από τη γνώμη σας για το blog και την ανάρτηση, προφανώς θα συμφωνείτε ότι ο σεβασμός στην εργασία, στο χρόνο, στην ενέργεια και στο ΜΕΡΑΚΙ που επενδύει κάθε blogger, χωρίς οικονομικές ή άλλες απολαβές, είναι ζήτημα εντιμότητας.
Το περιεχόμενο του blog είναι προϊόν πνευματικής ιδιοκτησίας και καλύπτεται από copyright. 

Παρακαλώ να αναφέρετε τις πηγές, το blog μου δηλαδή, όταν μοιράζεστε ή αναδημοσιεύετε κείμενα, φωτογραφίες, υλικό ή την ίδια την ανάρτηση (post). 

Σας ευχαριστώ, εύχομαι καλά ταξίδια!

 2013 ©Copyright. All rights reserved

Περιδιαβείτε την Κυκλαδίτικη Κέα ή Τζιά μέσα από τις αναρτήσεις μου:

Οι Κόρες της Κέας και η Αγία Ειρήνη

Απολαυστικές στάσεις στη Χώρα ή Ιουλίδα της Κέας

To the Lighthouse of Saint Nicolas/ Προς το Φάρο του Άη Νικόλα

Προς την αρχαία Καρθαία, στη νήσο Κέα

Κάντε έναν περίπατο στην άγνωστη Βυζαντινή Κέα

Για Αρχαιολογία, Μεσόγειο:

Η Αθήνα φιλοξενεί “Πριγκίπισσες” της Μεσογείου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Αφηγήσεις με φωτογραφίες από την Κέα:

Mad love goes to the beach  

A tree is blooming at the island of Kea

Ευχαριστώ τη ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ που αναφέρεται στην ανάρτηση μου και αναδημοσιεύει φωτογραφίες μου σημειώνοντας τη πηγή και το link.      
http://www.mixanitouxronou.com.cy/arxaiotita/o-grifos-me-tis-diasimes-kores-tis-tzias-entopistikan-sta-eripia-proistorikou-ikismou-pou-isopedose-katastrofikos-sismos-diethete-ochyrosi-archontiki-katikia-ke-iero-vinteo-drone/